شیوع بی دندانی کامل و علل آن در افراد ۳۵ سال و بیشتر شهر یاسوج در یک بررسی یک ساله

مقدمه: نتیجه نهایی پوسیدگی دندانی و بیماری های پریودنتال، بی دندانی است. از دست دادن دندان ها عوارض نامطلوبی را از نظر عملکرد و زیبایی برای بیماران ایجاد می کند. هدف از این پژوهش، تعیین شیوع بی دندانی و عوامل مربوط به آن در افراد 35 سال و بیشتر شهر یاسوج بود که می تواند در برنامه های ارتقای سلامت و پیش گیری در جامعه به کار برده شود. مواد و روش ها: در این پژوهش مشاهده ای مقطعی، تعداد 400 نفر (200 زن و 200 مرد) از افراد 35 سال و بالاتر شهر یاسوج به روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی در بازه زمانی 1381 تا 1382 شرکت داده شدند. برای هر فرد در پرسش نامه ای، نام، سن، جنس، شغل، درامد، سابقه سیگار کشیدن، خشکی دهان، بیماری سیستمیک، رعایت بهداشت دهان، وضعیت تغذیه، تاریخچه معاینات دندان پزشکی و علل از دست رفتن دندان ها ثبت شد. روش های آماری توصیفی و ضریب همبستگی pearson جهت آنالیز آماری داده ها به کار برده شدند (05/0 = α). یافته ها: شیوع بی دندانی در افراد، که از نظر سنی به سه گروه تقسیم شدند، به قرار زیر بود: 5/9 درصد از افراد 44-35 سال، 7/40 درصد از افراد 64-45 سال و 1/71 از افراد بیشتر از 65 سال. شیوع بی دندانی در زنان و مردان با هم برابر بود. نتیجه گیری: شیوع بی دندانی با بالا رفتن سن افزایش نشان داد. شیوع بی دندانی و جنس ارتباطی ندارند، ولی رابطه معنی داری با بقیه عوامل مرتبط با بی دندانی وجود دارد.